Χρήστος Κουντουράκης
Η συγγραφή παιδικών παραμυθιών αποτελεί για μένα το κυνήγι του χαμένου θησαυρού.
Πώς ασχοληθήκατε με τη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Αφορμή για την ενασχόλησή μου με την συγγραφή παιδικών βιβλίων υπήρξε ένα συμβάν που συνέβη πριν δυο χρόνια. Ένα βράδυ η μεγάλη μου κόρη (τότε 6 ετών) δεν μπορούσε να κοιμηθεί και με παρακάλεσε να σκεφτώ και να της πω ένα δικό μου παραμύθι. Πήρα στα χέρια μου μολύβι κι ένα μικρό μπλοκ και άρχισα να γράφω. Παραδόξως οι λέξεις έβγαιναν αβίαστα και σε λίγη ώρα το πρώτο μου παραμύθι ήταν γεγονός ! Άρχισα να της το διαβάζω και η κόρη μου ξεκαρδιζόταν στα γέλια. Όταν τελείωσα, γύρισε και μου είπε: ‘’Μπαμπά μου πρέπει να κλείσεις το μαγαζί σου και να αρχίσεις να γράφεις παραμύθια‘’!
Τι θέλετε να διδάξετε μέσα από το βιβλίο σας;
‘’Το μαγικό βιβλιοπωλείο’’ είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά με την ευχή να καταλάβουν πως τα συναρπαστικότερα ταξίδια της ζωής τους θα τα πραγματοποιήσουν μέσα από τις σελίδες κάποιων βιβλίων! Επίσης η πρόσκληση του βιβλιοπώλη κ. Αριστοτέλη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου δίνει το στίγμα: ‘’Σε προσκαλώ καλό μου παιδί να επισκεφθείς το μοναδικό, υπέροχο, μαγικό βιβλιοπωλείο, τη δίψα σου για γνώση αν θες να σβήσεις, το μυαλό σου ν’ ακονίσεις και το θαυμαστό κόσμο των βιβλίων να εξερευνήσεις’’.
Τι έχετε διδαχτεί ο ίδιος από τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Η συγγραφή παιδικών παραμυθιών αποτελεί για μένα το κυνήγι του χαμένου θησαυρού: αναζητώ τη χαμένη αθωότητα, την παιδική ανεμελιά, την ανάγκη να ονειρευτώ, να αποδράσω απ’ την πεζή πραγματικότητα της καθημερινής μας ζωής, να ξαναγίνω ΠΑΙΔΙ!
Aπό που πηγάζει η έμπνευση σας; Προσωπικές ιστορίες ή απλώς φαντασία;
Μέχρι τώρα έχω συγγράψει περίπου 20 παραμύθια. Κάποια από αυτά είναι καθαρά αποκυήματα της φαντασίας μου. Κάποια άλλα είναι εμπνευσμένα από τα 3 μου παιδιά και διάφορα ευτράπελα που μας συμβαίνουν και κάνουν τη ζωή μας παραμυθένια!
Πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά να τους διαβάζουμε παραμύθια;
Η ανάγνωση παραμυθιών είναι υψίστης σημασίας. Καλλιεργούμε κατ΄αυτόν τον τρόπο τη φαντασία τους, ακονίζουμε το μυαλό τους και εμπλουτίζουμε τις γνώσεις τους.
Θα θέλαμε να μας προτείνετε τα 10 δικά σας αγαπημένα παιδικά βιβλία, το προσωπικό σας «τοπ-10».
Είμαι αντίθετος σε οποιοδήποτε είδος «τοπ-10». Υπάρχουν παραμύθια με τα οποία για διαφορετικούς λόγους περάσαμε αξέχαστες στιγμές, διαβάζοντάς τα με τα παιδιά μου. Αναφέρω ενδεικτικά και σε τυχαία σειρά κάποια από αυτά: Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα, του Ε.Τριβιζά. Η Χιονάνη και οι επτά Νάτοι, της Σ. Μαντουβάλου. Ο Λεξιδιώτης Χμ!, της Κ. Κρις. Η Μελίνα ντετέκτιβ, της Ι. Μπαμπέτα. Ιστορίες που τις είπε η θάλασσα, της Μ. Αγγελίδου.Οι καλοί και οι κακοί πειρατές, του Α. Παπαθεοδούλου. Το Υπναρούδι και η Ελεάννα σε φανταστικές περιπέτειες, της Α. Μουντάκη. Φράουλες, βατόμουρα και τρεις σταγόνες μέλι, της Λ. Δενεζάκη. Ο θησαυρός του Βιβλιοπόντικα, του Β. Ηλιόπουλου. Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα, της Λ. Μουσιώνη.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς για να κάνουν τα παιδιά τους να αγαπήσουν το βιβλίο;
Το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να κλείσουν την τηλεόραση και τον υπολογιστή. Να αρχίσουν να διαβάζουν οι ίδιοι! Το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς στα παιδιά είναι καθoριστικό για τη μετέπειτα εξέλιξή τους.
Να συνδυάζουν τη βόλτα τους με συχνές επισκέψεις σε κατάλληλα, ‘’μαγικά’’ βιβλιοπωλεία.
Να επισκεφθούν παιδικές βιβλιοθήκες, να γίνουν μέλη, ώστε να δανείζονται βιβλία από αυτές.
Να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε παρουσιάσεις παιδικών βιβλίων.
Αφορμή για την ενασχόλησή μου με την συγγραφή παιδικών βιβλίων υπήρξε ένα συμβάν που συνέβη πριν δυο χρόνια. Ένα βράδυ η μεγάλη μου κόρη (τότε 6 ετών) δεν μπορούσε να κοιμηθεί και με παρακάλεσε να σκεφτώ και να της πω ένα δικό μου παραμύθι. Πήρα στα χέρια μου μολύβι κι ένα μικρό μπλοκ και άρχισα να γράφω. Παραδόξως οι λέξεις έβγαιναν αβίαστα και σε λίγη ώρα το πρώτο μου παραμύθι ήταν γεγονός ! Άρχισα να της το διαβάζω και η κόρη μου ξεκαρδιζόταν στα γέλια. Όταν τελείωσα, γύρισε και μου είπε: ‘’Μπαμπά μου πρέπει να κλείσεις το μαγαζί σου και να αρχίσεις να γράφεις παραμύθια‘’!
Τι θέλετε να διδάξετε μέσα από το βιβλίο σας;
‘’Το μαγικό βιβλιοπωλείο’’ είναι αφιερωμένο σε όλα τα παιδιά με την ευχή να καταλάβουν πως τα συναρπαστικότερα ταξίδια της ζωής τους θα τα πραγματοποιήσουν μέσα από τις σελίδες κάποιων βιβλίων! Επίσης η πρόσκληση του βιβλιοπώλη κ. Αριστοτέλη στο οπισθόφυλλο του βιβλίου δίνει το στίγμα: ‘’Σε προσκαλώ καλό μου παιδί να επισκεφθείς το μοναδικό, υπέροχο, μαγικό βιβλιοπωλείο, τη δίψα σου για γνώση αν θες να σβήσεις, το μυαλό σου ν’ ακονίσεις και το θαυμαστό κόσμο των βιβλίων να εξερευνήσεις’’.
Τι έχετε διδαχτεί ο ίδιος από τη συγγραφή βιβλίων για παιδιά;
Η συγγραφή παιδικών παραμυθιών αποτελεί για μένα το κυνήγι του χαμένου θησαυρού: αναζητώ τη χαμένη αθωότητα, την παιδική ανεμελιά, την ανάγκη να ονειρευτώ, να αποδράσω απ’ την πεζή πραγματικότητα της καθημερινής μας ζωής, να ξαναγίνω ΠΑΙΔΙ!
Aπό που πηγάζει η έμπνευση σας; Προσωπικές ιστορίες ή απλώς φαντασία;
Μέχρι τώρα έχω συγγράψει περίπου 20 παραμύθια. Κάποια από αυτά είναι καθαρά αποκυήματα της φαντασίας μου. Κάποια άλλα είναι εμπνευσμένα από τα 3 μου παιδιά και διάφορα ευτράπελα που μας συμβαίνουν και κάνουν τη ζωή μας παραμυθένια!
Πόσο σημαντικό είναι για τα παιδιά να τους διαβάζουμε παραμύθια;
Η ανάγνωση παραμυθιών είναι υψίστης σημασίας. Καλλιεργούμε κατ΄αυτόν τον τρόπο τη φαντασία τους, ακονίζουμε το μυαλό τους και εμπλουτίζουμε τις γνώσεις τους.
Θα θέλαμε να μας προτείνετε τα 10 δικά σας αγαπημένα παιδικά βιβλία, το προσωπικό σας «τοπ-10».
Είμαι αντίθετος σε οποιοδήποτε είδος «τοπ-10». Υπάρχουν παραμύθια με τα οποία για διαφορετικούς λόγους περάσαμε αξέχαστες στιγμές, διαβάζοντάς τα με τα παιδιά μου. Αναφέρω ενδεικτικά και σε τυχαία σειρά κάποια από αυτά: Φρικαντέλα, η μάγισσα που μισούσε τα κάλαντα, του Ε.Τριβιζά. Η Χιονάνη και οι επτά Νάτοι, της Σ. Μαντουβάλου. Ο Λεξιδιώτης Χμ!, της Κ. Κρις. Η Μελίνα ντετέκτιβ, της Ι. Μπαμπέτα. Ιστορίες που τις είπε η θάλασσα, της Μ. Αγγελίδου.Οι καλοί και οι κακοί πειρατές, του Α. Παπαθεοδούλου. Το Υπναρούδι και η Ελεάννα σε φανταστικές περιπέτειες, της Α. Μουντάκη. Φράουλες, βατόμουρα και τρεις σταγόνες μέλι, της Λ. Δενεζάκη. Ο θησαυρός του Βιβλιοπόντικα, του Β. Ηλιόπουλου. Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα, της Λ. Μουσιώνη.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς για να κάνουν τα παιδιά τους να αγαπήσουν το βιβλίο;
Το πρώτο που πρέπει να κάνουν είναι να κλείσουν την τηλεόραση και τον υπολογιστή. Να αρχίσουν να διαβάζουν οι ίδιοι! Το παράδειγμα που δίνουν οι γονείς στα παιδιά είναι καθoριστικό για τη μετέπειτα εξέλιξή τους.
Να συνδυάζουν τη βόλτα τους με συχνές επισκέψεις σε κατάλληλα, ‘’μαγικά’’ βιβλιοπωλεία.
Να επισκεφθούν παιδικές βιβλιοθήκες, να γίνουν μέλη, ώστε να δανείζονται βιβλία από αυτές.
Να πηγαίνουν τα παιδιά τους σε παρουσιάσεις παιδικών βιβλίων.
